Dichter bij de middeleeuwen kom je niet

[Dokkum], bekend van [Sonnema Beerenburg], [Admiraliteitsdagen], keerpunt van de [Elfstedentocht] en [Bonifatius]. Inmiddels is er een stadbrouwerij die [Bonifatius bier] en bitter maakt. Maar Dokkum is natuurlijk veel meer dan deze handvol met feiten. Het is een stad gebouwd op een terp. Pontificaal bovenop deze terp staat de [Grote kerk]. Een imposant gebouw, zeker aan de binnenkant ook het bekijken waard. Naast deze kerk de bijzondere [IJsfontein]. Zowel 's zomers als 's winters bekleed met ijs.

Dwars door de stad koppelt het [Dokkumer-Grootdiep] voor het monumentale voormali

[Friesland]: ongetwijfeld de meest eigenzinnige provincie van Nederland. En volgens velen ook de mooiste. Niet voor niks wordt Friesland jaarlijks door honderdduizenden toeristen bezocht. Hoewel het in de zomer op sommige plaatsen best druk kan zijn, staat Friesland in het algemeen synoniem voor ruimte en rust. Nergens in Nederland treft u zo’n grote afwisseling in landschappen als juist in Friesland. Het indrukwekkende getijdengebied van de [Wadden], de [Waddeneilanden] met hun eindeloze stranden, het schitterende, nog grotendeels onontdekte terpengebied, het unieke [coulissenlandsch

Jannum is een terpdorp dat enkele eeuwen voor het begin van de jaartelling is ontstaan. Het is altijd een klein dorp geweest, bestaand uit een kerkbuurt van enkele woningen en wat verspreid liggende boerderijen. Aan het einde van de 19de eeuw is de terp voor een belangrijk deel afgegraven.

Jannum heeft behoord bij de grietenij Dantumadeel en was het enige dorp van deze grietenij dat boven de Ee was gelegen. Dat is mogelijk gekomen omdat Jannum in de hoge Middeleeuwen een uithof was van het zuidelijk van de Ee gelegen grote klooster Klaarkamp, maar bewijzen zijn hier niet voor. Wel bezat Kla

Het noordoosten van [Friesland] is hét voorbeeld van wat Duitsers zo treffend een ’Geheimtipp’ noemen. Het gebied is nog grotendeels onontdekt, is zeer afwisselend en biedt voor elk wat wils. Wat wilt u nog meer!

Nergens in Friesland treft u een gebied met zoveel variatie in landschap en natuur: het unieke, halfopen landschap van de [Noordelijke Friese Wouden] (niet voor niets aangewezen als [Nationaal Landschap]) met aangrenzend [Nationaal Park] [De Alde Feanen]; het weidse [terpen]gebied met zijn prachtige vergezichten; [Nationaal Park Lauwersmeer]; en ’om de

De enorme rijkdom aan erfgoed van Friesland begint bij de honderden monumentale en eeuwenoude protestantse kerken in de evenzovele dorpen en steden. De meeste van deze kerken zijn dankzij eeuwenlange zorg, toewijding en onderhoud perfect bewaard gebleven.

De middeleeuwse kerken domineren het Friese landschap. Als je her en der in het open Friese landschap staat en je kijkt om je heen dan zie je op sommige plekken tot wel acht dorpen liggen met ieder een eeuwenoude kerk die het silhouet bepaalt. De bouwwijze en de bouwmaterialen van deze kerken verschillen per regio, zo ook de bijbehorende

Sibrandahûs is een klein dorp, een relatief jonge nederzetting die in het bedijkte Friesland niet meer op een terp gebouwd hoefde te worden. Het dorp heeft geen kern, maar bestaat uit een kerkje in een boomzoom en verder weidse landen, oorspronkelijk ook aan de overzijde van de Ee, met hier en daar agrarische bebouwing.

De kloeke stelpboerderij Starkenborgh ten noordoosten van de kerk staat wel op een huisterp en daar is het allemaal begonnen. In de Middeleeuwen stond hier een sterk huis Sterkenburg dat in bezit was van de Tjaarda’s van het nabijgelegen Rinsumageest. Later is daar

Rinsumageest is als streekdorp op een zandrug – vandaar ‘geest’ in de naam – op de overgang van de klei in het noorden en het veen in het zuiden ontstaan in de Middeleeuwen. Toen vestigden zich hoofdelingen die Juwsmastate, Eysingastate, Melkamastate en Tjaardastate in of nabij het dorp stichtten. De eerste verdween al vroeg; Tjaardastate, een echt kasteel, stond nog tot 1834 ten zuiden van de kerk. Door deze staten was Rinsumageest een deftig dorp. In de volle Middeleeuwen werd ten noorden van het dorp het klooster Klaarkamp gesticht: het zou tot een van de grootste kloosters van Frie

Veenwouden is een streekdorp dat zich aan de zuidelijke rand van een uitgestrekt veengebied op een hogere zandrug heeft ontwikkeld. In de 14de eeuw waren er twee nederzettingen die beide een kerk hadden: Sint-Johanneswâld en het anderhalve kilometer zuidwestelijker gelegen Eslawâld.

Al voor 1436 wist het cisterciënzer klooster Klaarkamp de 14de-eeuwse torenstins als uithof, of liever als steunpunt, voor de turfwinning in de omgeving te verwerven. De Veenwoudstervaart, Schiersloot en Galgesloot zorgden voor een bijna tien kilometer lange, rechtstreekse verkeersverbinding tussen het kloost